..........

Στης γειτονιάς το καφενείο όπως καθόμουνα
και κοίταγα κατα το δρόμο έξω
σ' ένα κλαδί,
είδα πιασμένο ένα πουλί
σηκώθηκα να πάω να το ξεμπλέξω.


Και όσο του έλυνα το πόδι
αυτό με τσίμπαγε
ήταν ασήμαντος ο πόνος και δε μ' ένοιαζε...

μα αυτό που αργότερα σκεφτόμουν και με πείραξε
ήταν που μ'άνθρωπο αχάριστο μου έμοιαζε...