Σιωπή..

Η φωνή σου έγινε σιωπή μου
και μιά αγκαλιά απο τον ήλιο έταξες
μα μές τη νύχτα αφέθηκες και πέταξες
η σιωπή σου έγινε φωνή μου...


.

Σας τα ειπανε;;

Να τα πω;;; να τα πω;;;

ΟΑγιος Βασιλης ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΙΑΑΑΑΑ!!!!

Νιααα νιαα νιααανιαααααα!!!

Καλα Χριστουγεννα σε ολους!!!!

Σε σενα μιλάω..

Εχεις τρυπώσει μέσα στην καρδιά μου

χωρίς να ρωτήσεις, χωρίς να το παρω χαμπάρι..

Οχι, δεν με πονάς..

ουτε ποτέ μου ζητάς ..

Και αυτό σε κάνει ξεχωριστό..

Μόνο μου δίνεις..



Σε σένα μιλάω..

Ναι σε σένα που με εχεις παρασύρει

σε άλλους κόσμους ..
Σε έσενα που με εχεις στοιχιώσει...

Λέω να σε πάρω να πάμε μια βόλτα...


Αφήνω πίσω μου αυτούς που με πληγώνουν και με τρομάζουν

Διαλέγω να ακολουθήσω έσενα που μου χαρίζεις το χαμόγελο..

Χωρίς λόγια ,

υποσχέσεις ,

σε κατατοπια αγνωστα ,

παρέα μονο με τις αισθήσεις..



Χωρίς ερωτήσεις..

Χωρίς απαντήσεις..



Κράτησε την ουσία μόνο,

και ξέχνα ολα τα άλλα..



Μας πάτησαν πολλές φορές,
μας τσαλάκωσαν ,
και μας πληγωσαν αλλες τόσες..

Διώξε οτι σε πονάει και σε κρατάει χαμηλά
Πιασε μου το χέρι και ας περπατήσουμε μαζί
σε δρόμους που ονειρευτήκαμε παλιότερα.
Χερι χέρι.. δυο φίλοι καλοί..

Ντύσου απλά , μην βάλεις κατι καλό
η προσκληση είναι για την παραλία..
Μια φωτιά ενα μπουκάλι κρασί,
λίγη μουσική...

Ανοιξέ μου την καρδιά σου,

ασε με να σε γνωρίσω..

Κλάψε μπροστά μου..

και άσε με να σε παρηγορήσω..

Κανείς καλύτερος απο εσένα..

απο μας.

Ας μιλήσουμε με αλήθειες...
Χωρίς φόβο..
Με αξίες...
Χωρις ψέυτικη ηθική..
Με ανθρωπιά..
Χωρις τα φαντάσματα του παρελθόντος.
Μόνο με τα δικά μας..

Aμε να φιλήσω τα χείλη σου

οχι για να τα γευτώ ,

μα για να πάρω την πικρία,

να στα γλυκάνω..

Ασε με απόψε καλέ μου

να πλέξω το φεγγάρι στα μαλλια σου..

Φαρο να κάνω την ματιά σου,

τον δρόμο μου μην χάσω...

Να σμίξουμε τα πελαγα

σε ενα με τα δάκρυα

για να σε φτάσω....

Γινε απόψε ο αερας στα πανιά ..

γινε μια φωτιά ..

μικρό λιμάνι

για να μπορέσουμε να βγούμε...

Το καλοσώρισμα και μια σφιχτή αγκαλια γινε...

και ονειρα οπως το γλυκό κρασι για να κεραστουμε...

Προσταξε αποψε τους ανέμους

..να σωπάσουνε..

Δωσε ρυθμο στα κυμματα

..να ψιθυριζουν το ονομα σου...

Ασε τις ωρες και τα λεπτά

..να περάσουν σαν καράβια..

Ποσους χειμώνες και πόσα καλοκαίρια εχουμε χάσει..

Τοσα χρόνια πνιγμένοι στο σκοτάδι...

Ας μουδιάσουμε.....

Ας ξεχάσουμε..

Εχω τόσα να σου πω...

Ασε με να στα τραγουδίσω παρέα με την κιθάρα μου..

Τα ονειρά μου σαν τραγουδι θα σου πω...

Νοιωσε με..

Ασε τα παλιά..

Εχουν περασει οι εποχες

που μας γεμιζαν ενοχές..

Αργείς;
Πιασε μου το χέρι ..

..πάμε..

Def Child - Stwn M...

Την πάτησα..

Σάν νινί και εγω την πάτησα..
Αγκαλιά με την softex ολη μέρα σήμερα
να αδειάζω και να ξανααδειάζω αυτην
την κατακκόκινη πια μυτουλα..

Στο κρεβάτι σήμερα λοιπόν απολαμβάνω την φροντίδα της μαμάς..
Για τον λαπά δεν θα πώ το ίδιο, θα προτιμούσα μια μπριζολίτσα...

Θα την πάτησα χτές που εκανα βόλτες ολη μέρα με το ποδήλατο
φορώντας μόνο ένα μπλουζάκι..
Καλα μου τα έλεγε η μαμα μου..
''Ελα μέσα θα κρυώσεις''
τιποτα εγω..αλητάκι παρέα με τα αγόρια της γειτονιάς
να κάνουμε σούζες και κολιές,
προσπαθώντας να τους αποδείξω
οτι ενα κορίτσι μπορει να κάνει εξίσου καλές κολιες
και σούζες με ενα αγόρι..

Καλά να πάθω..
Εχασα και το μπιτζάμα πάρτυ που κάνει σήμερα ο ghosthunter..
Θα πήγαινε και ο Πάυλος ,ένα παιδι απο το σχολείο που ναι μεν με νευριαζει γιατι με δέρνει συνέχεια στο διαλλειμα αλλα, μου αρέσει και ηθελα σήμερα να βάλω την φίλη μου να του ζητησει να τα φτιαξουμε εκ μέρους μου...

Ελπίζω να μην τα φτιάξει με την απουσιολόγο την κατσίκα σήμερα..

Πάω..να φυσίξω ξάνα την μυτουλα μου γιατι...
χμ..δεν εχουν ασχημη γευση οι μυξούλες τελικα....
Eίναι άδικο.Γιατι να κρυώσω μόνο εγώ;

Το μεθυσμένο σου φιλί..

Ρέ αγάπη....
Αυτό το φιλάκι σήμερα εμένα με έκανε
και πέταξα...


Φιλί δίχως λόγο..

Φιλι δίχως όρια..

Φιλί με λόξυγκα..

Το λάτρεψα πίστεψέ με..
Αυτα τα ''δεν περιμένω τίποτα '' φιλάκια και
μέθυσα σήμερα για τα μάτια σου,

ειναι αυτά που με κάνουν και ταξιδέυω...

Ενα μεγάλο μεθυσμένο με λοξυγκα φιλι...

Αυτο αγαπώ..


Γιατί έμοιαζε με τα δικά μου καθημερινά φιλιά...

Το τωρα...

Εχω καιρο να σας γραψω...
και να πω την αληθεια.......
ειναι πολλες φορες που πιστευω οτι δεν
εχω τι να γραψω αλλα, ολο και καποια βλακειασ βγαζω στην επιφάνεια..


Ε λοιπόν τωρα ,
δεν εχω τιποτα..
Απλα ειμαι ευτυχισμενη, τουλαχιστον ετσι νομίζω....
Περνάω καλά.
ακομα στην αναζητηση δουλειας...
το παλ'ευω και το προσπαθώ..

τι αλλο..

αυτα για τωρα ..
αν το βρησκετε τοσο βαρετο οσο εγω να παρακαλάτε να μαλώσω σημερα,
ισως ετσι δείτε κατι πιο ενδιαφερων..



Τελικα ο ερωτας σε κοιμηζει....

Διπολική διαταραχή.......

Μετα απο το προηγούμενο πόστ,
εκλεισα τον υπολογιστή και πήγα να ξαπλώσω..
Χτύπησε η πόρτα..Δίστασα και με βήματα
αργά πήγα πρός την πόρτα και ανοιξα..

Ανοιξα και αμέσως 3 ατομα μου επιτέθηκαν.
3μορφές... δύο γυναίκες και ένας αντρας.

Η μια απο αυτές φωναζε ''κρατηστε την σταθερή''
και μου έκανε μια ένεση.
Ενοιωσα ανίκανη να κουνηθώ...

Με πήγαν στο μπάνιο με γδύσαν και ανοιξαν το ντούζ με το παγωμένο νερο να χτυπάει με μανία το αγαλματένιο μου κορμι...

''θα ηρεμήσεις επιτέλους φωνάζαν..
τι πραγματα ειναι αυτα που γραφεις στο μπλογκ;;''

με ταρακουνουσε απο τους ομους η μια απο τις δυό...
Τρόμαξα και είπα να πάω με τα νερά τους...

Ηρέμησα και με βάλανε να καθίσω στον καναπέ.
Απεναντι μου εκατσε η μια απο αυτες..
με ύφος σοβαρο και κατι μαυρα γυαλια
με μια ασπρη ποδια,μια ελια μεγαλη και μάυρη στην μυτη
κρατούσε ενα μπλοκάκι και κάτι εγραφε...
Μου συστηθηκε σαν Δρ.Κάντυνιδη

Πιο πέρα απο την κουζίνα ερχόταν μια αλλη κοπέλα
με ενα τζιν και ενα αμανικο μπλουζακι..
μου εδωσε ενα ποτήρι με νερο και ένα χαπάκι.
''πιες το'' μου είπε με βλεμμα αγριο..
Κυρια Χαλιναριδι μου ειπε οτι λεγόταν,
Κρατουσε κατι χειροπέδες και ενα μαστιγιο..

Στην πολυθρόνα ειχε κάτσε ο αντρας.
Ψηλός σοβαρος..ντυμένος με κουστουμι
κρατουσε μια πίπα και την ρουφουσε που και που...
Σκαλιζε την μυτη του και επαιζε με τα δαχτυλα του το μυγμα που ειχε βγαλει απο την μυτη του..το εκανε μπαλιτσα και μετα το πετουσε με φορα στον χωρο..
Φαντασματιδης μου συστηθηκε..

Τους ρώτησα τι θελουν επιτελους απο μένα..
Με ξαπλωσαν και με ρωτουσαν διαφορα.

Τους ακουγα να συζητουν ολοι μαζι .

Δ Ι Π Ο Λ Ι Κ Η Δ Ι Α Τ Α Ρ Α Χ Η.. συμφωνήσαν..

Η Διπολική Διαταραχή, γνωστή και ως μανιοκατάθλιψη, θεωρείται μια διαταραχή της εγκεφαλικής λειτουργίας, η οποία επιφέρει ασυνήθιστες εναλλαγές της συναισθηματικής διάθεσης, της δραστηριότητας και της γενικότερης λειτουργικότητας του ατόμου. Σε αντίθεση με τη συνήθη μεταβλητότητα της διάθεσης, τα 'πάνω' και τα 'κάτω', στην περίπτωση της διπολικής διαταραχής, οι εναλλαγές αυτές έχουν ιδιαίτερα σοβαρό χαρακτήρα. Συνοδεύονται από σημαντική έκπτωση στον κοινωνικό και επαγγελματικό τομέα της ζωής του ατόμου ή στη σχολική επίδοση, και μερικές φορές σχετίζονται με αυτοκαταστροφική συμπεριφορά.
Ειπε η Καντυνιδη.

Η μανιοκατάθλιψη επηρεάζει τόσο τη συναισθηματική διάθεση όσο και τη λογική σκέψη. Κινητοποιεί ανεπιθύμητες ή ακραίες συμπεριφορές και συχνά περιορίζει την ίδια τη θέληση του ατόμου να ζήσει. Αν και θεωρείται ότι έχει κυρίως νευροβιολογική βάση, το άτομο βιώνει την ψυχολογική διάσταση του προβλήματος. Ακόμη και στις περιπτώσεις που το άτομο παρουσιάζει ευφορία, αυτή δεν είναι ευχάριστη και το άτομο πραγματικά υποφέρει.
Συμπλήρωσε η Χαριναριδη..

«Έχω την τύχη να έχω επιβιώσει από την αρρώστια μου, έχω την τύχη να έχω δεχθεί την καλύτερη δυνατή θεραπευτική φροντίδα, έχω την τύχη να έχω αυτούς τους φίλους, τους συναδέλφους και την οικογένεια που έχω.».
Ακουσα τον Φαντασματιδη να τους λέει..

Τα συμπτώματα της ταιριαζουν απολυτα ειπε η Καντυνιδη:
Αυξημένη δραστηριότητα και ανησυχία
Υπερβολικά ευφορική διάθεση
Ακραία ευερεθιστότητα
Γρήγορη σκέψη, γρήγορος λόγος και εναλλαγές ιδεών
Διάσπαση της προσοχής και αδυναμία συγκέντρωσης
Μειωμένη ανάγκη για ύπνο
Διογκωμένη αυτοεκτίμηση
Χαμηλή κριτική ικανότητα
Άκριτη αύξηση των δαπανών για αγορές κ.λ.π
Ασυνήθιστη συμπεριφορά
Αυξημένη σεξουαλική δραστηριότητα
Κατάχρηση ουσιών (πχ. κοκαΐνη, αλκοόλ, ηρεμιστικά)
Παρορμητική ή επιθετική συμπεριφορά


Ναι την εχω προσεξει και εγω.. λεει η Χαλιναριδη


Καταθλιπτική διάθεση, άγχος, αίσθηση κενού
Απελπισία ή απαισιοδοξία
Αισθήματα ενοχής, αναξιότητας, απελπισίας
Απώλεια ενδιαφέροντος ή ικανοποίησης από τη συμμετοχή σε δραστηριότητες που θεωρούνταν προηγουμένως ευχάριστες
Απώλεια ενέργειας, κόπωση, αίσθηση 'επιβράδυνσης'
Δυσκολία στη συγκέντρωση και τη μνήμη, μειωμένη αποφασιστικότητα
Ανησυχία ή ευερεθιστότητα
Διαταραχές του ύπνου
Διαταραχές της όρεξης
Χρόνιος πόνος ή άλλα επίμονα σωματικά συμπτώματα που δεν μπορούν να εξηγηθούν παθολογικά
Σκέψεις θανάτου ή αυτοκτονίας ή απόπειρες αυτοκτονίας

Εμεινα να τους κοιτάζω...
Για μένα λενε; .......

Μπααααααα!!!
Λές........ ;

Τελικά ρε φιλαράκια...

Η εγω είμαι διχασμένη προσωπικότητα η η ζωή μου μου παίζει παιχνίδια...

Μια πάνω..μια κάτω..

Γιο γιό με εχει κάνει η ρουφιάνα.

Της πουτάνας το κάγκελο γίνεται γύρω μας ,

και ας θυμώσει τα χαλιναρακια η φίλη μου, που βρίζω και πάλι..

Μα αυτη εινα η αλήθεια ρε παιδιά..

Παιζει μαζί μας η ρουφιάνα.......

Για την μοίρα λέω..

Μια μας τα δίνει απλόχερα και

- ξάφνου-

μας τα παίρνει όλα.

Δέν μπορώ ρε γαμώτο..

Νοιώθω οτι ολες μου οι δυνάμεις έχουν εξαντληθεί.

Να προσπαθείς καθημερινά για τι;;;;;;;

Για μια καλητερη ζωή;;

Για μια αγάπη;...

Για έν α αυριο;;

Δέν μπορώ άλλο ρε παιδιά.

Εγω δεν μπορω αλλο..

Νομίζω οτι παραιτουμε.

ΣΤΟ ΔΙΆΟΛΟ ΠΙΑ.

Πειράζει που θα βάλω σκυλάδικο τραγούδι και όχι ένα απο αυτα που λέει το σαβουαρ βιβρ του blogοκοσμου;;;

ναι;; πειράζει;;

ε...σκασιλα μου...

ακούστε το.

και αν μου πειτε οτι ποτέ δεν το έχετε νοιώσει............ τότε, το βγάζω.

Get this widget | Track details | eSnips Social DNA

Πρόστυχα αφιερωμένα...

Kαιρό εχω να σας βάλω κανένα τραγουδάκι
επιπέδου έτσι;;;;

Να το αφιερώσω με αγάπη και θαυμασμό σε
ποια αλλη;;;;;;;;;;
Στην ''κοκκινη''
http://stakokkina.blogspot.com/

Get this widget | Track details | eSnips Social DNA

Μάνα..Μανούλα..Βασούλα μου..

Φόρος τιμής σήμερα σε αυτο το blog -ενος ακόμα διαταραγμένου ανθρώπου-,

σε οτι πολυτιμότερο έχει..

Χρόνια πολλά Μανόυλα μου!!!

Με απίστευτη δύναμη ψυχής μόνη σου στα 26, ντύθηκες με την πανοπλία σου και πολέμησες να μεγαλώσεις 3 παιδια χωρίς ποτέ να παραπονεθείς!!

Ο φύλακας άγγελος μας όλα αυτά τα χρόνια..

Με ενα φιλί σου ήσουν πάντα έτοιμη να θεραπέυσεις κάθε πόνο μας η απογοήτευση..

Πατέρας και Μάνα μαζί..

Και ο μύθος λέει οτι η Μάνα εχει 3 ζευγάρια χέρια, δεν το πιστέυω,

γιατι εσύ είχες πάντα παραπάνω, για να τα προλαβαίνεις όλα και τίποτα να μην μας λείψει..

Τι μπορεί να κάνει και να αντεξει μια μάνα..

Τρυφερή και γλυκιά, μα τόσο σκληρή και δυνατή οταν κάποιος ''απειλησει''

τα παιδιά της..

Σε ευχαριστώ για όσα μου δίδαξες...

Σε ευχαριστω για τις αξίες που μου έδωσες

Σε ευχαριστω που παρότι ειμαι μπελάς μεγάλος παναθεμά με, με αγαπάς ακόμα..

Αγγελέ μου..

Κάτω απο εκείνο το λίγο φώς του κεριού που τρεμόπαιζε,
κρυμένοι απο τούς ανθρώπους,
μακριά απο τα σαρκοβόρα μάτια τους,
μακριά απο τους ψέυτικους επιδέξιους φίλους,
που πίσω σου γελάνε με τον πόνο σου...
με ένα ποτό στο χέρι,
πιστέυοντας οτι αυτό θα μπορέσει να κάνει το μυαλό να δουλέψει
και να βρεί μια λύση,μια λύση,που όλη μερα δεν κατάφερε να βρεί..
Ψάχνωντας την ηρεμία..την Ιθάκη του μυαλου.

Μπορούσα να διακρίνω την απόγνωση και την απελπισία...
Στα μάτια εκείνα που πρίν κάποια λεπτά φλώγες πάθους
πετάγονταν απο μέσα τους..
Στα μάτια εκείνα τωρα μιλούσαν χωρίς να ακουστουν..
Στα μάτια εκείνα τώρα κλαίγανε χωρίς δάκρυα..

Τα χείλη εκείνα που πρίν έδειναν την γλύκα τους
με φιλιά που έκαιγαν..
τα χείλη αυτά τώρα εκληπαρούσαν να ακουστούν..
Τρεμοπαίζαν στην προσπάθεια τους να γλυκάνουν λίγο την φωνή εκείνη
που έβγαινε με το ζόρι,σάν κραυγή..
σαν κλάμα απο νυχτοπουλι.

Απέναντι σου, νοιώθοντας ανίκανη να κάνω κάτι..
Με σφιγμένη την καρδιά.
Νοιώθοντας την παρουσία της Μοίρας στην διπλανή καρεκλα
να χαμογελάει χωρίς κανένα αίσθημα συμπόνιας
για όλα αυτά που φορτώνει τις ψυχές των ανθρώπων με φορτία
πολύ πιο βαριά απο οσο μπορούν να αντέξουν.
Και αυτή χαμογελάει..
σηκώνοντας το φρυδι και και στραβώνοντας τα χείλη
πέρνοντας μια γκριμάτσα κοροιδευτικη..

κοροιδέυοντας και προσφεροντας χαρτομάντηλα
ποτισμένα απο χυμό τσουκνίδας.

Σκληρή και άπονη.
Παγωμένη δίχως αισθήματα.

Και εγω απέναντι σου χωρίς οπλα, μην μπορωντας να σε βοηθήσω.

Μόνο να είμαι εκεί εκείνη την ώρα μπορώ,
να είμαι δίπλα σου και να σου κρατώ το χέρι..

Αγγελέ μου..
Οπως και άν σε λένε..
Πατέρα αν σε λένε..
Αγγελο των Χριστουγέννων..
Θεος..

Οπως και αν σε λένε..
Βοήθα με άλλη μια φορά, οπως πάντα έκανες όταν σε χρειαζόμουν..
Βοήθαμε να μπορέσω να βοηθήσω..
Να μπορέσω να απαλύνω απο τον πόνο αυτην την ψυχή..
Την γλυκιά αυτη ψυχή.Το ξέρεις οτι είναι..

Δώσμου όπλα να μπορέσω να πολεμίσω δίπλα της.
Δώσμου δύναμη να παλέψω οταν χάσω το σπαθί μου.
Δώσμου κι αλλη αγάπη γιατι θα την χρειαστώ.

Αγγελέ μου, βοήθα με..

Get this widget | Track details | eSnips Social DNA

Μάτια μου..

Στην αγκαλιά σου να λίωνω ..

Και ας γίνει οτι θέλει γύρω μου..

Συγχώρεσε με...

Δεν ξέρω τι μου συμβάινει..

Ι σως η τόση αγάπη με τρομάζει..

Ειμαστε μονοι μα και 1000 δαίμονες μαζί μας..

Βοήθαμε να τους διώξω ματια μου..

Βοήθαμε να νοιώσω..

Βοήθαμε να σε αγαπήσω..

Βοήθαμε να ξαναβρω το θάρρος να τολμήσω..

Να τολμησω να αγαπησω..

Να τολμήσω ξανά να αφεθώ..

Να πιστέψω όσα τα μάτια σου μου λένε...

Να μπορέσω να γίνω ένα μαζί σου ομορφιά μου...

Βοήθα με..

Get this widget | Track details | eSnips Social DNA

Κερατάδες.

Το εχετε παραχέσει πια με τους Κρητικους και τους Ζωνιανούς.

Πάτε να κάνετε μια σοβαρή εκπομπή και έχετε καλέσει όλες τις πραγματικες ''μαιμουδες''
καλά τα λέει ο Μάκης και ο πρόεδρος. Τωρα παει να το σώσει ο μουστακαλής της ''λαμψης'';;
Και η Ρουλάρα με την θώδη και την ''σταυρώστε με σταυρώστε με '' τι κάνουν εκεί;;

Μήπως τις πραγματικές μαιμούδες;;

Αντε ρεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεε

Η τελευταια παρασταση

Μια παρέλαση μπροστά μου η ζωή μου ολοκληρη...
Η μπάντα παίζει πένθιμα τραγούδια
και οι ''επισιμοι'' γύρω να κοιτούν με δήθεν
μελαγχολικο βλέμμα..

Σε άμαξες.. που τις σέρνουν άσπρα και μάυρα άλογα..
Ασπρα για τις χαρές και μάυρα για τις λύπες.


Πρώτα περνουν τα παιδικά μου χρόνια
πολύχρωμμα και γεμάτα ανεμελιά και ζωντάνια,
γεμάτα αφέλεια και χαρά..
γιατι δέν ξέρουν τι θα ακολουθήσει..
και αυτο ειναι που τα κάνει μοναδικά..

Συνεχίζουν οι παιδικοί έρωτες...
Τα ραντευουδάκια στα κρυφά με το καρδιοχτύπι
που σου αναστατωνει το στομαχι στην αυλη του σχολείου...
Χερι χέρι...

Ακολουθουν οι πόθοι οι ανεκπλήρωτοι..
Ντυμένοι στα μάυρα..
Με βηματισμο σιγανό...

Μετά πέρασαν κάποια κορίτσια
με μικρά φορεματάκια
τα μαλλια τους μπουκλες στολισμένα με στρας,
έντονο μακιγιάζ, γεμάτες όρεξη και ενέργεια..
ηταν τα νιατα μου που επιπολαια έζησα με την τρέλα
που τα συντροφευει.. τα χαμένα...

Τωρα η μπαντα αλλαξε ρυθμό..
πιο ερωτικό..πιο λυπημένο.

Συνεχίζουν οι αναμνήσεις μου, πάνω σε άμαξες στολισμένες με ροδα
με οδηγους, τους αντρες που αγάπησα..
Σε πολλές απο τις άμαξες οι ρόδες ήταν σπασμένες..
Τα ρόδα μαραμένα.
Ποσο λυπηρό να το βλέπεις ο ίδιος..



Η μουσικη σταματά/ Ξαφνικά και απότομα.
Ασχημες μορφές, φριχτές και μαυροντυμένες,
συνεχιζαν την παρέλαση της ζωής μου...
Εμεινα να κοιτάζω...τι ηταν;

Χα.. τις αναγνώρισα με ευκολια οταν πέρασαν απο μπροστά μου...
Ηταν οι μέρες μου.... οι άσκοπα χαμένες και γεμάτες απογνωση..
Τι κρίμα. δεν τις ηθελα εδώ σήμερα...
Δεν ήθελα να τις θυμάμαι.
Κρίμα που τις έντυσα έτσι...

Τι κρίμα αυτές να τελειώσουν την παρέλασή μου,
άλλο τέλος περίμενα..
πιο χαρούμενο και πιό ένδοξο.

Τι κρίμα να τελειώνουμε με αυτόν τον τροπο
οι ανθρωποι την παρέλαση μας....

Τυχερός εκείνος που μπορεί να τα αλλάξει ολα.. ...

Γύρω μου πρόσωπα γνωστά...
Σε αλλους θαμπώνει στο προσωπό τους
η αγάπη και η συμπόνια.
Σε άλλους ένα βλέμμα παγωμένο μονο βλέπεις..
''Υποχρέωση είχα να πάω σε αυτήν την γιορτη''.

Ξαφνικά γύρω μου το δωμάτιο μου..
Τόπος οικειος..
Τοπος δικός μου..
Πρόσωπα θλιμμένα γύρω μου.

Σας παρακαλώ, αφήστε με μονη.
Τις τελευταιες μου στιγμες θέλω
μόνη μου να τις ζήσω.

Οπως θέλω εγω..


please...οχι σχολια σε αυτο...
δεν σημαινει τιποτα
απλα το εβαλα..
δεν θα πεθανω μην φοβαστε..

Αν μπορούσα..

Ά ν μπορούσα να βλέπω ξοπίσω μου
θα διέκρινα τα σουβλερά δόντια
που παραμονεύουν να με ματώσουν
καθώς ξεπροβάλλουν από σφιχτά, ψεύτικα χαμόγελα

Άν μπορούσα να βλέπω ξοπίσω μου
θα ήμουν μάρτυρας της μεταμόρφωσης
των «αγγελικών» μορφών
σε αρπακτικά όρνεα πάντα έτοιμα να επιτεθούν
την στιγμή που γυρίζω την πλάτη,
τραβώντας τον δρόμο μου.


Ά ν μπορούσα να βλέπω ξοπίσω μου
θα' ξερα ότι τα μάτια που κλαίνε
-δήθεν για εμένα­
δεν αναβλύζουν δάκρυα, αλλά δηλητήριο
έτοιμο να μου προσφέρουν απλόχερα,
κι εγώ νομίζωντας ότι τα απαλύνω
δέχομαι ανυποψίαστη το θανατηφόρο κέρασμα
μαγεμένη από την γλυκιά του γεύση
μα τόσο ψεύτικη,
όσο και τα μάτια που μου το πρόσφεραν..


Ά ν μπορούσα να βλέπω ξοπίσω μου
θα καταλάβαινα πόσο μόνη είμαι..

γιατί δεν υπάρχει τίποτα αληθινό
φίλος ή σύντροφος για να σταθεί δίπλα μου..



Κούφια τα σώματα και οι ψυχές κενές.


και η ζωή μου...


μια μοναχική πορεία
με κοινό τέλος για όλους.

(και αυτό το τέλος είναι μόνο
που με συνδέει με τους ανθρώπους).

Get this widget | Track details | eSnips Social DNA

Ψιτ; Αντώναρε;;

Mε ενα τέτοιο να κανουμε αυριο μάθημα Αντωναρε!!

Με τα μηνυματα σήμερα και την διάθεση να χτυπάει κοκκινο σαν μανιασμένος τάυρος, με βλέπω στα Ρεθυμνιώτικα Νέα. Στις κηδείες!!

Η αλήθεια...

Η αλήθεια...

Ολοι πολλές φορές εχουμε βρεθεί σε μια φάση της ζωής μας

που την αναζητούμε απεγνωσμένα την αλήθεια, λες και θα

βρούμε την λήτρωση και την ηρεμία..

Η αλήθεια είναι οτι πολλές φορές η Αλήθεια ειναι τόσο άσχημη

τόσο σιχαμένη και αποκρουστική, βρωμερή και αηδιαστικη, πονάει

και σε κάνει να υποφέρεις.....

που ίσως να παρακαλούσαμε

να μην την είχαμε γνωρίσει ποτέ..

Η αναζήτηση ης αλήθειας

ίσως κάποιες φορές μας κάνει να προτιμούμε να

πιστέουμε στο Ψέμα..

Αλήθεια η Ψέμα λοιπόν;

Τι κάνεις ........ ;;

έλα που με τρώει να την μάθω...

ΠΑΟ ΟΛΕ

Ετσι.... μιας και έχω φορτώσει τελευταία..

Γουστάρετε;;

Να πλακωθουμε στα κρασάκια;;

Ετσι,για να γουστάρουμε..

Εγω πάντως έβαλα ενα ποτηράκι..

Πρέπει να πάρω αποφάσεις.

Και με λίγο κρασί εχω πιο πολύ θάρρος..

Ρε ούστ.Λαμόγια.

Κακόβουλοι ανθρωποι...

Υπάρχουν παντού γύρω μας..
Ζηλέυουν την ευτυχία του άλλου
και κάνουν ότι μπορουν να σε πληγώσουν,
να σε μειώσουν και να σε κάνουν να πονέσεις..

Γουρούνια.

Σαν τις .....-μπιπ- κατίνες με την πρώτη ευκαιρία
να βγάλετε το δηλητήριο σας.
Προσέξτε καθίκια του -μπιπ- μην
καταπιείτε το σάλιο σας και δηλητηριαστείτε.

Στο γέρο διάολο ρε.

Τσόγλανοι, η ζήλεια σας τρώει τα σωθικά.

Μα να... τι καταφέρατε ρε;
ΤΙΠΟΤΑ!!!
Ενα μεγάαααλο τιποτα, και με αυτο θα κοιμηθείτε σήμερα.
Με αυτο και αγκαλιά με την χούφτα σας!
Γιατι μόνο αυτή θα σας κάτσει σήμερα.

Εγω την αγκαλία μου την έχω, και σήμερα χάρη σε σας θα είναι πιο ζεστή!


Νομίζετε οτι όλες οι γυναίκες το έχουν στο κουτελο -μπιπ-.
Σαν τις μανάδες και τις γυναίκες σας ειναι όλες ρε;;

Ούστ!

Το μπουρδέλο έκλεισε.
Η -μπιπ- δεν δέχετε.

Αναφερωμαι σε συγκεκριμένους ανθρωπους ..
Blogofilarakia μου, οχι σε εσας!!

Τα καργιόλια μου έχω και έγινα παλι μπετατζής.
Υπομονή.
Αν κοκκινίσατε ηρεμήστε..θα το ξεπεράσετε!!
Ακόμα δεν με μαθατε;

Χμ.. τελικά έσβησα μερικές λεξούλες...
άντε...

Get this widget | Track details | eSnips Social DNA

Με ακους;

Ηταν μια φορά,και πριν λιγο καιρό
μια κοπέλα..
Αμυαλη την λέγαν μερικοι..
Επιπόλαια την ονομάζαν άλλοι..
Ονειροπόλα θα την έλεγα εγω...

Ηταν πάντα με το χαμόγελο κολλημένο στα χείλη
ίσως για να κρύψει την θλίψη και την μοναξιά της
απο τους άλλους..
Κι ας την πλήγωναν πάντα μετά συγχωρούσε..
Κι ας την πατούσαν εκείνη συνέχιζε..
Ισως κατι η κάποιος εκει πάνω την προστάτευε
και της έδινε την δύναμη να αντιμετωπίζει οτι ερχόταν..

Φοβόταν να αφήσει την καρδια της να αισθανθεί..
Και αν το έκανε, προσπαθουσε να μην το δείξει..
Δέν ήταν λίγες οι φορές που την ανακαλύπταν,
και άλλοτε ήταν σε καλό της αλλα και σε κακό της.

Πίστευε οτι είχε νοιώσει την αγάπη,
και οτι μπορουσε να πεί οτι είχε δώσει..

Δέν ξέρω τι έγινε αυτη η κοπέλα...
Εδω και λίγο καιρό χάθηκε!

Εμφανίστηκες στην ζωη μου και την ταρακούνησες!!
Ξέχασα τα πρέπει και τα θέλω των αλλων,
που πάντα με επιρέαζαν..

Οτι και να είσαι δέν με νοιάζει!!
Και αν το χάραμα χαθείς θα μπορώ να πώ οτι εζησα
κατι δυνατό που με κυριευσε,
χωρίς αναστολες,
χωρις πρεπει και θέλω,
χωρίς ντροπές,
χωρίς ηθικούς φραγμους..

Με τρομάζει το παραδέχομαι, μα με προκαλεί
να το ζήσω, με τόση δύναμη, χωρίς λογική..
Νοιώθω τόσο ζωντανή!

Μιλάμε με τις ώρες!
Οταν νοιώσω οτι ξεχάστηκες,
να σου μπροστα μου και μου χαμογελας,
μου πιάνεις το χέρι και με γυρνάς σβούρες!!

Είμαι εδώ!!Δέν σε ξέχασα!!

Νοιώθω σαν μαθητούδι..
Το σκίρτιμα τούτο πολυ το γουστάρω...

Η κάθε στιγμή νοιώθω οτι ειναι.. μοναδική..
Εχεις την ίδια καρδιά με μένα..
Το ελπίζω..
Ελπίζω να καταφέρω να δώσω
όλη αυτήν την αγάπη που εχω μέσα μου τόσα χρόνια..

Σε σένα...

Με την εμπειρία των χρόνων, μπορώ να πω οτι
μπορώ να σε αγαπήσω..
Χωρίς επιπολαιότητες, νάζια, και ψευτικα καμώματα...

Σαν χέιμαρος η λαχτάρα μου καθημερινά να σε δώ έστω
5 λεπτά..

''βγες στο μπαλκονακι σου να σε δώ δυο λεπτά πριν πάω να κοιμηθώ..''

θυμάσαι;

ενα απλο, ''θέλω να σε φιλήσω..'' μας βγάζει στους δρόμους και τους δυό
ανα πάσα στιγμη..

πρωι,

μεσημερι,

χαράματα...

''Αρκεί να σε γευτω..ερχομαι..''

Σε καλό μας να βγεί..

Get this widget Track details eSnips Social DNA

Κατεβάστε με!!!

Ειναι ωραια εδω πάνω στα σύννεφα!!
Καθαρός αερας, γαμώ!!!
Ελπίζω να μην πέσω σύντομα

και να πέσω και στα μαλακά οταν γίνει!!


Χέχέ!!

Χτές αλήτεψα πάλι!!

Στους ήχους των 80's

με παρέα τρελή και ποιος με μάζευε πάλι!!

Τον αμάζευτο εχω τελευταια!!

Αν και κάποιος φίλος μου μου φωνάζει που ανεβάζω φωτογραφίες

θα σας δειξω ενα δείγμα!!


Το πολυ πολυ να με δω καμια μερα με κανένα ''πουλι'' στο χέρι

η στο σωμα καπιου μονδέλαρου!!

Δέν βαριέσαι!!!




Πετάω και το φωνάζω!!

Με το Μαριω!!

Get this widget Track details eSnips Social DNA

Μαίρη Πόπινς!!

Σκατούλες...
Θα ξεσκιστούμε πάλι στα έξοδα γαμώ το Χριστουγεννά σας ετσι οπως τα κάνατε!

Εχω καταντήσει σαν αυτόν στο τραγούδι τελευταία απο τα ξενύχτια .. τα ποτά.. τα τσιγάρα.. τις πίπες...
ΕΕΕΕΕΕ που πηγε παλι το βρώμικο μυαλό σου ρεεεε...

Τς....τς....τς.... σα δεν ντρέπεστε!

Ισα ίσα αυτό φτιάχνει τον λαιμό..

Λοιπόν το αποφάσισα. Θελω να μου πάρετε ένα πιπίνακι σαν και αυτό..
Σάν και αυτο είπα.
Ο νέος ειναι ωραίος αλλα ο παλιός είναι αλλιώς..
Σαν και αυτο που λέτε..αλλα λίγο πιο αιμοβόρο..(καλά το εγραψα;)
Λιγο πιο... πως να το πω.. Αντρα..
Λιγο πιο σοβαρή ματιά..
Λίγη περισσότερη τρίχα στο μπέτι...
Λιγο πιο χοντρούλη..
Λιγο πιο μάγκα..
Να φοράει μόνο μάυρα..
Βαλτε του και ένα κομπολόι στο χέρι..

Χμ... αστε... θα κρατήσω τον δικό μου Αι Βασιλη,

στείλτε μου τα άχυρα μονο...

Το μπαντέρμο ετσά που κάθετε μια κάυλα είναι..
Αχ... το πηδάς κυριε πρόεδρε η δεν το πηδάς..

Ουπς...

Get this widget | Track details | eSnips Social DNA

Ερωτας..

Τι ειναι ο Ερωτας τελικά;;

Εκτός απο τέκνο του Αρη και της Αφροδίτης..

Έρωτας...

Κατάσταση τρέλας, ηδονής, υπερβολής,πόνου, ζήλειας, χαράς,έκστασης;;

Η Ερωτας...

Πεταλουδες κοκκινες, κιτρινες ,μωβ,λιλα, πολυχρωμμες,

να τις βλέπεις αλλά και να τις νοιώθεις στο στο στομάχι;;

ηκαρδια να σπαρταράει σαν να ειναι έτοιμη λες να φύγει

απο την θέση της,και γύρω ολα ομορφα και αγγελικά;

Ερωτας και Αγάπη..

δύο πιτσιρίκια στην αμμουδιά να χτίζουν πύργους,και να παιζουν αμέριμνα..(;)

Η

ο Ερωτας και η Αγάπη ειναι το ίδιο;;

Τρέφει το ένα το αλλο....... (;)

Ερωτας... αλκοολικός;;

κάποιες φορές παλι αυτός ο πανούργος μικρός σε κάνει

να νοιώθεις ζαλισμένος,

λές και έχεις πλακωθεί και πιεί καράφες κρασιόυ,

ενώ εσυ δεν το έχεις βάλει κάν στο στόμα σου..

Ερωτας ρουφιάνος; .....

πείτε μου οτι δεν το έχετε πάθει;

Ερωτέυεσαι και θές να το φωνάξεις,

να το πείς σε όλους, και να θές να κρυφτείς

είναι σαν να βγαίνει αυτός και να το διατυμπανίζει για σένα..

Ερωτας φοβιτσιάρης...

που κρύβεσαι με την ανάσα κομμένη και ενα δειλό χαμόγελο στα μάτια,

να του ψιθυρίζεις,

και φοβάσαι να το φωνάξεις μηπως και κάποιος

σε ματιάσει που επιτέλους τον βρήκες

και καταφέρει να σου τον αρπάξει

και να στον στερίσει...

Ερωτας στεριμένος...

που θέλεις να τον έχεις αλλά δεν μπορείς...

για πολλούς λογους..

φοβούμενος τα πρεπει τον αλλων και τα θέλω τα δικά σου...

Ερωτας παράφορος γεμάτος διονυσιακό πάθος..

Που ερχεται και μας ταρακουνά σε συγκεκριμένη περίοδο της ζωής μας

τις πιο πολλες φορές ..

Τοτε που νοιωθουμε οτι χρειαζόμαστε καινούργια φτερά

για να πετάξουμε..

Διακινδυνέυεις,

ρισκάρεις,

τολμάς..

και ξυπνάει μέσα μας

εναν εαυτό που ούτε οι ίδιοι ξέραμε οτι κρύβαμε...

Σαγινευτικός και αγριος...

Συνήθως αδιέξοδος,

μιας και η ένταση του ξεθωρίαζει τις πιο πολλές φορές

σαν παλιά φωτογραφία..

Συνήθως οι δυνατοί ερωτες κρατάνε λίγο...

Μπερδεμα...

Που άρχισα..

που κατέληξα,...

δεν βαριέσαι...

σκέψεις ειν τουτες...