Αν μπορούσα..

Ά ν μπορούσα να βλέπω ξοπίσω μου
θα διέκρινα τα σουβλερά δόντια
που παραμονεύουν να με ματώσουν
καθώς ξεπροβάλλουν από σφιχτά, ψεύτικα χαμόγελα

Άν μπορούσα να βλέπω ξοπίσω μου
θα ήμουν μάρτυρας της μεταμόρφωσης
των «αγγελικών» μορφών
σε αρπακτικά όρνεα πάντα έτοιμα να επιτεθούν
την στιγμή που γυρίζω την πλάτη,
τραβώντας τον δρόμο μου.


Ά ν μπορούσα να βλέπω ξοπίσω μου
θα' ξερα ότι τα μάτια που κλαίνε
-δήθεν για εμένα­
δεν αναβλύζουν δάκρυα, αλλά δηλητήριο
έτοιμο να μου προσφέρουν απλόχερα,
κι εγώ νομίζωντας ότι τα απαλύνω
δέχομαι ανυποψίαστη το θανατηφόρο κέρασμα
μαγεμένη από την γλυκιά του γεύση
μα τόσο ψεύτικη,
όσο και τα μάτια που μου το πρόσφεραν..


Ά ν μπορούσα να βλέπω ξοπίσω μου
θα καταλάβαινα πόσο μόνη είμαι..

γιατί δεν υπάρχει τίποτα αληθινό
φίλος ή σύντροφος για να σταθεί δίπλα μου..



Κούφια τα σώματα και οι ψυχές κενές.


και η ζωή μου...


μια μοναχική πορεία
με κοινό τέλος για όλους.

(και αυτό το τέλος είναι μόνο
που με συνδέει με τους ανθρώπους).

Get this widget | Track details | eSnips Social DNA