Τι ομορφα!
Μπορουσα να τα κοιτάξω χωρίς να κινδυνέυω
να πάρουν κάποια μορφή!!
Τους μίλησα και το απαλό αεράκι πήρε τα λόγια μου μακρυά
χωρίς να κινδυνέψω να τα ακούσω.
Εγραψα στην άμμο το ονομα σου και μετά αφησα το κυμμα να το σβησει.
Γέμισα τις χουφτες μου με θάλασσα και επλυνα το προσωπο μου
αφήνοντας την να ξεπλύνει το τελευταίο δάκρυ,
και το πήρε μακρυά.
Οχι αλλα δάκρυα!
Οχι άλλες ασχημες σκέψεις!
Ηρθε η ώρα της λύτρωσης!
Πίσω στην ζωη!!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου