Παρασκευή 2 Νοεμβρίου 2007

Παμε

Είναι μακρυ το βραδυ απόψε φίλε μου...
και κρυώνω...
μα ισως ηρθε η ώρα να γλεντήσουμε
εμείς που ανούσια την ζωή μας σκορπίσαμε...
τόσα χρόνια.Δίνοντας..
Πάμε...
Προσμένοντας της λύτρωσης το χέρι να πιαστούμε..
Να το αρπάξουμε..
Να ανοιξουμε πανιά και να χαθούμε.
Στάχτη ολα να γίνουν ρε,μην σε νοιάζει..
Εγώ ειμαι μαζί σου...

2 σχόλια:

Unknown είπε...

Πεθαίνω, τις μέρες χάρισέ μου όσες μου μένουν, τα παραπέρα ρυθμισέ τα όπως σου αρέσει.

Ανώνυμος είπε...

alloi mas theloun allous theloume kai allous tha paroume....... kai ego mazi sou eimai........