Αρκεί να το ζήσω..

Χρόνια τώρα στην συνεχή αναζήτηση εκεινου του ζευγαριού..

Του Ερωτα και της Αγάπης..

Μια ονειροπαρμένη ψυχή στον κόσμο μου..

Πόσες φορές δεν έπεσα ακροβατώντας απο του Ερωτα το σχοινί..

Και πόσες άλλες ξανασηκώθηκα σκουπίζοντας τα γόνατα μου και καθαρίζοντας τις πληγές που μου άφηνε η κάθε πτώση..

Σαν παιδί που ξεχνιέτε,γεμάτο αφέλεια ..

Παρέα με τα 3 φιλαράκια μου,

τον ρομαντισμό ,

την ελπίδα

και την πίστη

ξαναπροσπαθώ,

κι ας πέσω και πάλι..

και ας ματώσω..

Κι ας με κάψει...

Αρκεί να το ζήσω..